“Por que as sombras non teñen ollos” de Luís Manuel García Mañá foi o libro
escollido para o club de lectura do profesorado e persoal non docente, e sobor
o que tivemos unha máis que animada charla na reunión celebrada na Aula de
Música do Lama das Quendas.
Salientouse o bo facer do escritor por saber, dun feito histórico
descoñecido para todxs xs que estabamos ate que ese libro chegou ás nosas mans,
mesturar o real e o ficticio, o xénero narrativo con toques xornalísticos e case
ensaísticos (a historia do Couto Mixto na fronteira luso-ourensá é case unha
constante na obra de García Mañá), o enxebre do rural galego con ambientes máis
urbanos e cosmopolitas nunha época convulsa e “estraña” na posguerra española e
xa no final da II Guerra Mundial… É curioso como unha historia que pode dar
moito como a presenza de nazis por terras galegas (algo documentado por
historiadores e estudosxs) non se teña explotado tanto na nosa literatura, con
todo o que elo pode dar de si, como ben se pode ler nesta novela.
Todo elo levounos a rememorar historias propias das nosas infancias, non
tan afastadas (ehem): as lareiras coas cuadras embaixo, os primeiros “cuartos
de baño”, a tremenda friaxe nas xornadas invernais, os camiños enchoupados na
lama…
Tamén falamos, por suposto, de como as fronteiras trazadas nun mapa non
soen significar nada, na maioría dos casos, no mundo real, no día a día das
comunidades e nas relacións que se producen entre grupos humanos, e como moitas
veces as leis propias deses territorios “afastados do mundo” están un pouco (ou
un moito) á marxe das leis escritas e “pensadas” nas “capitais” alleas a todo o
que acontece nas periferias…
Seguinte libro: “Non me deixes nunca”, do recente Nobel de Literatura Kazuo
Ishiguro.
0 comentarios:
Publicar un comentario