Pois a verdade é que “Xa vai o griffon no vento” de Alfredo Conde non
chegou a enganchar aos asistentes á reunión do club de nais, pais e amigxs… As
vidas paralelas dun inquisidor na Galiza do século XVI e un escritor/profesor
galego dos anos ’80 do pasado XX, a Armada Invencíbel e o contrabando de libros
que traían as novas ideas humanistas ao Santiago de Compostela dos tempos de
Felipe II, a animada vida universitaria dunha pequena cidade francesa… non foron quen
de convencer aos membros do club, cecais por unha linguaxe e unha estruturación
arrevesada e en ocasións barroca, tal como se comentou na reunión mantida. Ben,
non sempre se acerta…
Iso si, para ambientar os capítulos renacentistas dos tempos de Felipe II
(nos que discorre parte da novela de Alfredo Conde) e seu predecesor Carlos I,
houbo música ao vivo: un par de pezas interpretadas cunha vihuela de man feita
polo luthier Asier de Benito Guío, a primeira de Diego Pisador (“Dezilde al
cauallero que”, 1552), e a outra de Luys de Narváez (“Cuatro diferencias sobre Guárdame las vacas”, 1538).
0 comentarios:
Publicar un comentario